C.D. Galicia Chimpacé(Tradicional)

 Co Xenio destrozado, un segundo disco impresionante, grabado a la antigua usanza, con todos los músicos en el estudio atronando a la vez.Porque este disco en realidad son dos, uno de ellos atento a sonidos estadounidenses, a un blues en ocasiones calmado, en otras musculoso. Así es en la declaración de intenciones que abre el álbum y le da título, ‘Co xenio destrozado’, tono clásico y exposición de una forma de vida en libertad y honradamente sincera.                                                                                                                                                  (César Prieto)

O gaiteiro de Escornabois é outro dos grandes mestres da gaita de fol que aínda fican entre nós. É un dos últimos representantes do estilo adoitado polos gaiteiros da Limia polo que este traballo debémolo considerar como un documento imprescindible cara ao coñecemento dos distintos rexistros interpretativos da música de gaita.

Os Areeiras, grupo formado en 1943, mantiveron a súa actividade ata a década de 1980.Este documento de audio é das escasas referencias gravadas ata hoxe do brillante cuarteto das Rías Baixas. 

Este CD vén sendo a presentación discográfica destes tres grupos adicados á recuperación das melodías tradicionais: Fiadeiro, Rumbadeira e Beltaine.

01 - Deixame subir02 - Ceibe03 - Lela04 - Cantiga da noite05 - Romanciño dos que van e veñen06 - Meu amor07 - Ultreia (regueifa)08 - Lavativa (digo Robativa)09 - Conto10 - Deus fratesque gallaecia11 - Miserere12 - En corso13 - Amor apresurado14 - Ourense ao lonxe

PANDEIRETEIRAS DE TOUTÓNToutón é xa sinónimo de canto e pandeireta en toda a terra galega, pola súa riquísima tradición. Situada ao norte do concello de Mondariz , enmarcada nunha grande área do interior-sur da provincia de Pontevedra, onde a música tradicional, e sinaladamente o canto. Entre os meses de novembro e marzo, cando os días son curtos e o traballo ía afrouxando, a mocidade das aldeas xuntábase para facer ela mesma un baile onde cantar, tocar e, sobre todo, namorar. Estes bailes recibían moi diversos nomes dependendo da zona: ruada, foliada, fiadeiro, polavila, trisca… e, nas comarcas do Condado, Paradanta, Baixo Miño e algún concello lindeiro máis, a estes bailes de pandeireta invernais adóitaselles chamar seráns.