Libro. O Berce das Palletas. A construccións de palletas e pallóns.(Tradicional)

Cruces e Cruceiros Antigos de Vilagarcía de Arousa está editado pola Deputación Provincial de Pontevedra. Servizo de Publicacións. En 1979 a editorial comezou a súa primeira singladura en Galicia. O seu catálogo ten máis de 600 obras. O Servizo de Publicacións está especializado en Ciencias Técnicas, Ciencias Humanas e Sociais e Literatura. O catálogo da editorial conta cas seguintes coleccións: Fillos Ilustres da Provincia de Pontevedra, Colección Tambo, Patrimonio documental da Provincia de Pontevedra, Etnografía, Socioloxía e Antropografía, Ensaio e Investigación... Autores destacados como Manuel M. Romón, Eliseo Alonso Rodríguez, Antonio Álvarez Corbacho, Olimpio Arca Caldas e Rafael Vallejo Pousada  publicaron as súas obras na Deputación Provincial de Pontevedra. Servicio de Publicacións.Autores: Xosé RamónMarín Martínez e Clodio González Pérez

-A categorizaçao da música em Portugal: política, discursos, performance e investigaçao (Salwa El-Shawan Castelo-Branco) -A música na construçao do Douro Litoral: coleçao, estudo e divulgaçao de prácticas polifónicas de música da tradiçao oral em Portugal (1947-1959) (María do Rosario Pestana) -A ediçao de música impressa e a meditazaçao do fado: o caso do "Fado do 31" (Gonçalo Antunes de Oliveira, Joao Silva e Leonor Losa) -Devoçao, fartura e transgressoes na festa da Sao Gonçalinho em Aveiro (Daniel Tércio) -O baile popular no Baixo Alentejo no início do século XXI (Carla Nunes) -A música na festa da Pocariça (Carla Minelli) -Descolonizaçao do corpo e do imaginário. A reinvençao da dança na África lusófona contemporânea (Luisa Roubaud) -"Isso também é criar": os covers no repertório de músicos brasileiros em Lisboa (Chistine Dettmann) -Música y danza en el Centro Galego de Lisboa. Entre la representación de la galleguidad y la utilidad pública (Susana Moreno Fernández) -Recençoes 

Artigos -Galiza na obra impressa de Eduardo Martínez Torner (José Luís d.P. Orjais) -Recursos de interpretación da gaita do fol (Juanjo Fernández) -La actividad coral en la música popular latinoamericana (Eduardo Correa) -Gaitas e gaitas de fol galegas con cantores tipo óboe (Pablo Carpintero) Recensión de libros, partituras e gravacións 

Especial museos de instrumentos La colección de instrumentos de la Fundación Joaquín Díaz, por Joaquín Díaz Apéndice I: Fotografías de algunos instrumentos pertenecientes a la colección de la Fundación Joaquín Díaz El Museo Internacional de la Gaita de Gijón, por Juan Alfonso Fernández García El Museo de la Música de Urueña, por Luis Delgado Recesións de libros, revistas, partituras e gravación

O propósito da obra é artellar o caso particular de Vigo e Pontevedra nun estudio máis amplo encol da xénese e as máis sobranceiras vicisitudes da vixente división provincial de Galicia, para tentar deste xeito de paliar a sorprendente lagoa historiográfica que amósase nunha cuestión tan fundamental, non só nesta Comunidade Autónoma senón en toda España. En definitiva, como pódese comprobar, a rivalidade entre Vigo e Pontevedra pola capitalidade provincial –tal como se analiza neste libro- está inserta no marco das divisións provinciais do século dezanove e, lonxe de ser unha mera curiosidade histórica de interese nitidamente anecdótico, nos leva a pensar sobre cuestións esenciais para o futuro do réxime local español.

A arte de escribir debería ser, inescusablemente, realizada sempre por persoas instruídas e capacitadas para tal fin. Neste caso é un gaiteiro o que se ve na tesitura de poñerse a escribir en torno á vida doutro gaiteiro, polo que debería considerarse –cando menos– un ousado, xa que a responsabilidade que adquire é enorme, non tratándose —ademais— de calquera gaiteiro, senón dun dos que sobresaen; dun que empezou no oficio sendo neno e que tan só a morte foi quen de facelo deixar de tocar. Si, e digo ben a morte porque Agustín Lorenzo Loroño, Agustín o Carabinero, o Gaiteiro de Catoira, deixou este mundo de vivos como el sempre dixo que lle gustaría que fose: tocando a gaita. E así foi: mentres daba as primeiras notas da alborada da festa de San Miguel, o patrón da súa propia vila, a escasos metros da súa casa. Aconteceu o 28 de setembro de 1997, cando contaba a idade de oitenta e sete anos, acompañado polo grupo que el fundara alá polo ano 1928: Brisas do Río Ulla. Vestido de gaiteiro recibiu sepultura ó son das gaitas que compañeiros e admiradores tocaron para despedilo ó xeito do que el era: un gran gaiteiro e unha grande persoa. A importancia que ten a presenza deste gaiteiro na historia da música galega é tal que, de non ter existido, é posi ble que non chegasen a crearse institucións tan emblemáticas como Os Rosales, Os Areeiras, Faíscas de Xiabre ou mesma mente Milladoiro. Todas estas figuras da música, e as conse guintes secuelas, poderían ter máis relación co Gaiteiro de Catoira da que se pode intuír a simple vista. 

Segunda entrega do magnífico manual de ensino da gaita galega de Xaquín Xesteira. Neste caso o autor profundiza en técnicas de interpretación máis complicadas e do mesmo xeito que no primeiro texto acheganos un CD cunha ampla selección deexercicios.